Τρία χωριά της Κρήτης, το ένα δίπλα στο άλλο, ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε ομορφιά, αλλά την παράσταση κλέβει ένα άλλο στοιχείο της διαδρομής. Το μονοπάτι ξεκινά από τον Κουρνά, έναν παμπάλαιο οικισμό που έχει διατηρήσει αρκετά από τα παραδοσιακά του χαρακτηριστικά. Αρχικά η διαδρομή ανηφορίζει ήπια σε αγροτικούς δρόμους, προσφέροντας θέα που γίνεται ολοένα και πιο εντυπωσιακή.
Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο της, ο χωματόδρομος δίνει τη θέση του σε ένα παλιό, ξεχασμένο για πολλά χρόνια μονοπάτι, που οδηγεί στο Πάτημα, τον μικρότερο από τους τρεις οικισμούς. Τα στενά δρομάκια περνούν από σπίτια ερμητικά κλειστά και μια απόκοσμη ατμόσφαιρα κυριαρχεί.
Από εκεί, η διαδρομή που περνάει από μικρά ξωκλήσια, φτάνει στον Κάστελλο όπου, όπως το όνομά του υποδηλώνει, βρισκόταν τα παλαιότερα χρόνια ένα οχυρό που δέσποζε στην περιοχή. Αφήνοντας τον οικισμό, το μονοπάτι στον χάρτη δείχνει απλά να επιστρέφει στον Κουρνά. Και ξαφνικά, η διαδρομή κυριολεκτικά καταδύεται σε ένα εντυπωσιακό δάσος όπου οι σκιές των πανύψηλων κορμών και τα γκριζοπράσινα φύλλα παιχνιδίζουν με το φως δημιουργώντας ένα τοπίο παραμυθένιο, επιβλητικό και μυστηριώδες. Τα δέντρα είναι αριές –στην Κρήτη ονομάζονται αζίλακες. Το δάσος αυτό είναι από τα πιο εντυπωσιακά του είδους του σε ολόκληρο το νησί.
Το μονοπάτι κατηφορίζει στις μόνιμα σκιερές πλαγιές του δάσους, για να διασχίσει έπειτα εύρωστους ελαιώνες και αμπέλια πριν επιστρέψει στον Κουρνά. Η είσοδος στο χωριό γίνεται από έναν παλιό δρόμο, δίπλα από τον βυζαντινό ναό του Αγίου Γεωργίου, που στέκει αγέρωχος εδώ και χίλια χρόνια.